W ocenie Sądu powód pomimo spoczywającego na nim ciężaru dowodu określonego w art. 6 kc nie wykazał i nie udowodnił, że pozwani są zobowiązani do zapłaty kwoty z tytułu umowy kredytu stanowiącej przedmiot sporu, w szczególności powód nie udowodnił, aby pozwani posiadali wobec powoda zadłużenie uprawniające do wypowiedzenia umowy i postawienia go w stan natychmiastowej wykonalności, w tym nie udowodnił, aby bank złożył skutecznie oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu. Powyższe stwierdzenie tym samym nie pozwala na przypisanie aktualnie pozwanym odpowiedzialności kontraktowej wobec powoda jako dłużnikom osobistym, ani też jako dłużnikom rzeczowym.Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. akt: XXV C 1934/1615)[alert]Sąd Okręgowy napisał także w uzasadnieniu tego wyroku z 2017-03-20:"W ocenie Sądu nawet gdyby uznać, że powód dokonał skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu to i tak zgłoszone roszczenie nie mogłoby zostać uwzględnione. Zdaniem Sądu pozwani przedstawili bowiem zasadny zarzut dotyczący zawarcia w przedmiotowej umowie kredytu niedozwolonych klauzul umownych indeksacyjnych. Klauzule te należało uznać za bezskuteczne wobec pozwanych, a w konsekwencji za niewykazaną należało potraktować wysokość wierzytelności powoda wobec pozwanych."PRAWOMOCNE ODFRANKOWIENIE KREDYTU w 1 rok

• w maju 2016r. klient przestaje płacić raty
• w sierpniu 2016r. bank wypowiada umowę (nieskutecznie)
• w listopadzie 2016r. bank pozywa klienta (nakaz zapłaty)
• w marcu 2017r. bank przegrywa nieprawomocnie (na pierwszej rozprawie)
• w kwietniu 2017r. Raiffeisen przegrywa prawomocnie (nie składa apelacji, po zapoznaniu się z uzasadnieniem wyroku)

Prawnikiem kredytobiorcy była adw. Teresa MajewskaKredytobiorcę opisuje historię na blogu OdfrankujKredyt.info. [/alert]