Jednakże niejednoznaczność postanowień nieuzgodnionych indywidualnie, kształtujących istotne, choć nie główne prawa i obowiązki konsumenta, polegającą na - jak przyjął Sąd Apelacyjny – wykorzystaniu przez pozwanego swojej silniejszej pozycji w celu zapewnienia sobie możliwości ustalenia wysokości kursu przeliczeniowego waluty, a w konsekwencji także wysokości zadłużenia i rat kredytowych, w sposób arbitralny i nieprzewidywalny dla konsumenta, a przy tym umożliwiający pozwanemu uzyskanie dodatkowego wynagrodzenia, zaś kredytobiorcę stawiający wobec nieprzewidzianego ryzyka dowolnego kształtowania kursów wymiany przez kredytodawcę, można zaliczyć do niedozwolonych klauzul spełniających obydwa kryteria z art. 3581 § 1 zd. pierwsze k.c. Skarżący mają rację, że konsekwencją stwierdzenia abuzywności klauzuli umownej spełniającej wymagania powołanego przepisu jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie.Sąd Najwyższy sygn. akt II CSK 632/17[alert style="warning"]

Sąd Najwyższy przyznaje rację klientowi, który przegrał w 1 i 2 instancji

[columns size=2"] Ważne fragmenty wyróżnione kolorem:

• zielony - twierdzenie klienta
• czerwony - twierdzenia banku (Getin)
• niebieski - ocena Sądu Najwyższego

[/columns]

[button size="lg" style="warning"] Pobierz wyrok SN [/button]

[/alert]