31. Stwierdzenie nieważności umowy oznacza, że strony muszą zwrócić dokładnie i wyłącznie to, co sobie wzajemnie świadczyły. W konsekwencji konsument zwraca bankowi sumę, którą bank rzeczywiście przekazał mu tytułem kredytu, bank zaś zwraca uiszczone na jego rzecz raty oraz inne opłaty pobrane w związku z udzieleniem kredytu w całości. Rozwiązanie umowy pozwala zatem konsumentowi uwolnić się od negatywnych konsekwencji wahań kursu waluty, do której indeksowany był kredyt, i zwrócić bankowi wyłącznie taką sumę środków, jaką bank rzeczywiście przekazał mu tytułem kredytu, nie ponosząc przy tym kosztów korzystania z przekazanych mu pieniędzy.

36. Jednak na gruncie prawa polskiego upadek umowy kredytu hipotecznego może stanowić rozwiązanie korzystne dla konsumenta również wtedy, gdy konsument nieposiada środków na natychmiastowy zwrot kapitału. W prawie polskim na podstawie art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego¹⁷ (k.p.c.) sąd z urzędu albo na żądanie konsumenta może bowiem w wyroku rozłożyć spełnienie zasądzonego na rzecz banku świadczenia na raty¹⁸.

Stanowisko RP przekazane TSUE ws. C-260/18 Dziubak [button style="warning"] Pobierz treść[/button][alert ]Powyższe cytaty pochodzą z oficjalnego pisma (tutaj pełna treść), jakie do Prezesa i Członków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wystosował pełnomocnik Rzeczpospolitej Polskiej (RP) w dniu 21.08.2018r.TSUE odpowie na pytania prejudycjane, jakie otrzymał od Sądu Okręgowego w Warszawie rozstrzygającego sprawę tzw. kredytu CHF, gdzie klient pozwał bank. W pozwie kredytobiorca wskazuje na wady umowy dotyczące powiązania kredytu wypłaconego w PLN z kursami waluty CHF.

[button style="warning"] Pobierz Stanowisko RP przesłane do TSUE[/button]ważne fragmenty wyróżnione kolorem [/alert]